Aşk, bende
güneş ışığı gibiydi bir zamanlar;
her gören
anlardı, sevdalı olduğumu…
Seni
severken anlamlıydı yaşamak eflatun çiçekli bahçelerde ve
bir
tutkuydu gelişini beklemek, sen bilmezdin...
Begonviller
vardı, yazdı, sıcaktı, ben yine de sana üşürdüm durmaksızın...
Bir gün
ölümcül bir özlemdi baş edemediğim,
bir gün
yollarda kalan gözlerimdi söz dinlemeyen, sen gelmezdin...
Yine de;
hep umuda
açardı içimdeki solgun gonca, zamansız...
Ne hazin;
şimdi
benim için bir aşk
yanılsaması,
unutulmaya
yüz tutmuş sisli bir gençlik
hatırasısın…
********
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder