Ay ne zaman bütünler geceyi,

ben hep böyle yarım kalırım…

Seni düşünürüm

elimde değil,

seni yazarım, seni anlatırım…

(Dinle!)

Üçer beşer toplarım gökteki yıldızları

sana verebilmek için...

Özlemle ağılanır yürek ve sen biraz daha şiirleşirsin içimde...

Derken esrik bir karayel dağıtır aklımı ki, delirMemek mümkün değil…

İşte o an kendime benzetirim denize koşan şu çılgın nehri;

oda benim gibi düşer, dağılır paramparça…

Belki de milyonuncu kez anlarım;

(Sen de anla!)

Aysız gece gibidir yokluğun; kaRanlık…kaPkaRanlık!..

*********