Hep aynıydı;
kavuşmak anı,
kavuşmak anı,
ayrılığın hüznünü taşırdı,
o yüzden buruk,
o yüzden eksikliydim,
o yüzden sevinemezdim gelişine…
o yüzden eksikliydim,
o yüzden sevinemezdim gelişine…
Zaman bir hız delisiydi,
tutamazdım, durduramazdım!..
Sonra vakit gelir,
SEN giderdin,
SEN giderdin,
kapkara bulutlar çökerdi gözlerime;
ardından bir yağmur yağardı,
bir yağmur yağardı ki,
SORMA!..
****