 |
Tam da:
“Ooohhh!..Her şey yoluna girdi” derken, nereden çıktı bu hastalık yine yahu?
Yok, sol elimin parmağı, yok sağ el bileğimin sıkışan sinirleri, yetmezmiş gibi kafamdaki kocaman yağ butonları.
Aldırdım, iyileştim derken, aniden yükselen tansiyonum.
Tam tansiyon ayarını yapmışken, sol dizimde ortaya çıkan dayanılmaz ağrı, sağ ayak parmağımdaki maraza…
Ya dünden beri boğazımdaki yanma, kargalara özenen ses tellerim?
Bu böyle ne kadar sürecek bilmem!
…
Yaklaşık 12 yıl önce, kırklı yaşlar kategorisine(!) girdiğim çağlardı.
Midemde oluşan yara hakkında kapılarını aşındırdığım doktorların kimisi "psikolojik", kimisi "genetik" demişti. Sonra "virütik" diyeni de, "yeme alışkanlıklarından" diyeni de olmuştu…
Bilemem!
Bildiğim; o dönemde, midemdeki ülseri def edene kadar akla karayı seçmiştim.
Daha sonra, bir yurt dışı seyahati dönüşünde, abartarak yaptığım alışverişten dolayı gülle kıvamına gelmiş o koca bavulu taşımaktan, sağ omzumdaki kasta küçük bir yırtılma oluşmuş; o yüzden aylarca ağrı çekmiş, tedavisi içinse haftalar boyu hastaneye taşınmıştım.
Sanki ta o zamanlardan beri her gün bir yerlerim ağrıyor ya; işte ben buna şaşıyorum...
!
Bu aralarsa çelişik duygular içindeyim…
Neden mi?
Toplum merkezindeki öğrencilerim, 40-45 yaşındaki anneleri ya da kayınvalideleriyle beni kıyaslayıp, onlardan genç olduğumu iddia ediyorlar ya, ne yalan söyleyim, çok seviniyoruuum!..
Çok uzun yıllardır yediğimizin içtiğimizin ayrı gitmediği, hepsi benden 8-10 yaş küçük arkadaşlarımsa, beni kendileriyle her daim akran görüyorlar ya, ne saklayayım; bayılıyoruuum!..
Ama asıl; hani karşı cinsten, hele hele yaşça benden küçük bazı yakışıklılardan ara sıra iltifat alıveriyorum ya, öyle gaza geliyorum, öyle gaza geliyorum ki, vallahi kendimi çiçeği burnunda genç bir kadın gibi hissediyoruuum!..
Hani şu Doğrucu Davut aynalarda kendimi görmesem, neredeyse inanasım gelecek bu pembe yalanlara yahu!…
Yok, göstermiyormuşum, yok annelerinden gençmişim, yok nasıl beceriyormuşum da her hafta sonu başka bir eğlenceye gidiyormuşum.(Nazara gelecem valla!)
!
Yapmayın efendim, kafa bulmayın benimle!
"Şu güzelim tatil gününde neden böyle yatak döşek yattın?” diye hiç merak etmiyorsunuz ama!
Ayrıca siz, günlerdir plânladığım halde, aniden hastalanınca katılamadığım, hani şu dün geceki kız kıza eğlencenin bende yarattığı mahrumiyet hissinden ve o hisle uğradığım derin yıkımdan da habersizsiniz tabi!
Ha siz; daha akşamın dokuz, dokuz buçuğunda karşı koyamadığım uyuklama hallerimi ve 3 hafta deyince saçımın dibinden çıkan beyazlarımı, ta sırtıma kadar yayılmış selülitlerimi ve 72 den aşağıya dirhem kımıldamayan kilolarımı vede 40 dan 46 ya çıkan bedenimle olan didişmelerimi de bilmiyorsunuz elbette!
Peki siz; her yıl bir parça daha büyüyen şu koca gıdığım fotoğraflarda belli olmasın diye nasıl artistik pozlar verdiğimin farkında mısınız, hııııı?
!
Yaaa...
Dayanamayacağım, itiraf edeceğim işte:
”Maalesef, bunların hepsi yaşlanmaktaaan, eskimekteeen!…”
Ve bilseniz de/ bilmeseniz de; bendeniz, 50 yılı devirmiş bir ba(Ğ)yanım artık!
?
-Evet, öyleee...
?
-Efendim?
-Neee?
-50 Yılı ne zaman mı devirdim?
!
-E size ne? “Eskimek, yaşlanmak” dedikse; “ o kadar da meraklı olun” demedik ya canım…
Kendi acım kendime yetiyor zaten; öf be!!!
