 |
| alıntı |
Kadın ve adam bir gece deniz kenarında oturmaktadırlar. Adam dalgın, kadınsa adamın omzuna başını dayamış, mutluluk ve hayranlıkla manzarayı seyretmektedir.
Kadın:“Ayyy, canııım! Ne zamandır başbaşa buraya gelmemiştik. Üstelik öyle özlemişim ki seninle böyle sevgililer gibi sarmaş dolaş... hi hi hi hiii…”
Adam:“Niye ki? Daha geçen yıl, hani o Ay tutulmasının olduğu gece gelmiştik ya buraya!”
Kadın:”Daha mı, geçen yıl mı?
Şaka yapıyorsun galiba! Sanki geçen hafta gelmişiz gibi konuşuyorsun. Bozma şu keyfimi lütfen!”
Adam:“İyi, tamam, tamam, aman, pardon!”
Kadın:“Ayyy…Manzara gerçekten harikaaa!”
Adam(ilgisiz): “Hı hıııı…”
Kadın:“Dolunay da var bu akşam şansımıza.”
Adam, Ay’ın olduğu tarafa bakar: “Dolunay olmamış daha, yarın gece ancak döner dolunaya…”
Kadın(sitemli):“Aşk olsun! Ne kadar kabasın farkında mısın?”
Adam:“Niyeymiş o? Dolunay olmamış daha işte! Gördüğümü söyledim diye kaba mı oldum şimdi?”
Kadın, bir süre sessizleşir, sonra yine gökyüzüne bakarak: “Ama kabul et, şu yıldız ne kadar parlak değil mi? Ne kadar güzel! Aaah ah… Eskiden gözlerimi yıldızlara benzetirdin… Şimdiyse o günler, yıldızlar kadar uzak… ”
Adam: “Allah allaah, nerden çıktı şimdi bu? Hem şu yukarıda parlayan şeyi kastediyorsan o yıldız değil, uydu. Hiç o kadar yakında yıldız olur mu?”
Kadın, derin bir iç çeker: “Bir şeye ne niyetle baktığın önemli, sen–uydu- diyorsun ama ben orada bir yıldız görüyorum, kusura bakma!”
Adam(alaylı):“Anlaşıldı; senin ziyadesiyle romantizmin gelmiş. Ama romantizmin fazlası beni bozar bunu da unutma!... Hıh hıh hıh hıh!..”
Kadın: “Ne fenasın, ne duygusuzsun! Eskiden böyle değildin biliyor musun? Çok değiştin sen, çoook!”
Adam:“Yok ya ne değişeceğim! Gökyüzüne insan eliyle yerleştirilmiş bir uyduya “yıldız mı” diyeyim şimdi salak salak?
Kadın: “Ne yani; ben salak mıyım şimdi? Aşkolsun sana!”
Adam: “Onu demedim yaaa... Çattık anasını satayım!”
Kadın, mahzunlaşarak tekrar denize doğru bakar:”Aman, neyse, hep böylesin zaten sen! Ayyy...Ay ışığı ne güzel vurmuş denize! Dur dur ne olursun, bari şu yakamozu azıcık seyredeyim de, ondan sonra dönelim eve...”
Adam:”Şimdi bir şey söyleyeceğim ama yine kızacaksın bana; o yakamoz dediğin şey, aslında denizde yaşayan bazı mikroskobik canlıların yani planktonların dalgalara çarptıkça çıkardıkları ışığın yansıması, biliyor musun?”
Kadın:“Saçmalama, aha Ay , aha deniz, o da yakamoz işte!”
Adam:”Yok yahu, bir belgeselde izledim öyleymiş, internette de okudum, öyle…”
Kadın, kırgındır, kızgındır ve romantik gece beklentisinden vazgeçmiştir .O sırada birden, ağır ağır yol almakta olan büyük gemiyi görür ve hemen adama sorar: “Peki şu denizde giden ışıklı şey ne sence?”
Adam(kendinden emin):”O mu? O bir yük gemisi.”
Kadın:“Değil, değil, iyi bak, o ne sence?”
Adam dikkatle denizdeki taşıta bakar:“Gemi ya gemi. Kocaman bir yük gemisi işte!”
Kadın, hırsla adamın yanından kalkar ve eve doğru yürürken adama bağırır :”Hayır efendim bilemedin; o gördüğün şey gemi değil tren, kocaman bir tren benceee!”
Adam( şaşırır):“Haydaaa! Ne oldu şimdi sana yaaa, durup dururken ne oldu yine yaaa?”
