Birlikte
hiç ıslanmadığımız yağmurlar
vururken pencereme,
gecikmiş kışlara doğru koşuyor
ruhumdaki son bahar…
Düşün ki,
çoktan yakmışım gemileri...
Düşün ki
uzak denizleri özleyen dalgalara karışmışım;
çılgın, deli, bozbulanık...
Ufuk yok, kıyı yok, kaybetmişim rotamı…
Düşün ki,
köşe bucak kaçmışım unutmanın soysuz karanlığından;
ertelemişim hayatı…
Düşün ki,
gönlümdeki uzak sürgünlerin inadına büyütmüşüm;
aşkı, acıyı
ve
ANLA ki,
"Bu Kitap Sana İndi"
!
*****
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder