AŞK mümkündü...

AŞK Mümkündü,

biz uzaktan baktık...

Şimdi,

aşk bize kırgın,

aşk bize uzak…

Umut ve düşlerle yenilenir bende AŞK,

bir de BAHARla...

İşte bahar, işte papatyalar, işte penceremde kumrular!..

Kaç gün batımında ufka anlatırım hasreti yine kim bilir,

kaç bahar şafağında hayallerimin peşine düşerim kahırla?!

Olabilirdi, olmadı;

bir o aşk, bir de şu hınzır baharlar yazdırır bana…

Hâlâ vazgeçmediysem düşlerimde sevmekten,

hâlâ vazgeçmediysem “SezenŞarkıları” dinlemekten,

hep o aşk yüzünden!..

Düşler yoğun, ben düşlerimden yorgun;

her seferinde tutabilirim sanıyorum ellerini!..

Sesini duymayı umut ediyorum her düş sonrasında

ve

ne zaman öpsem, sarılsam düşlerimde sana,

"benim bir parçamsın" hâlâ, anlıyorum;

öyle bir parça ki çıkarılmaz, öyle bir parça ki koparılmaz!..

...

"Aşk Mümkündü", olabilirdi;

keşke korkmasaydık, keşke kadere bırakmasaydık,

keşke uzaktan bakmasaydık!

*****