aşk her şeyi değiştirir...

Herkese eşit uzaklıktaymış AŞK; 

adilmiş zengine-fakire...

Sunağına uğrayana; eli bol, gönlü açık,

     tükenmez kaynakmış suyundan içene...

Vazgeçilmez bir sonsuzluk rüyasıymış aşk;

kötüyü-iyiye, çirkini-güzele,

gerçeği-düşe, olanaksızı- mümküne

sevgiyi-tutkuya, mutluluğu-acıya,

  akıllıyı-çılgına, aydınlığı-körlüğe,

    uyumu-çatışmaya çeviriyormuş...

                                                                              

         Yaşadık, gördük; her şeyi değiştiriyormuş aşk.

Kendi özgürleştikçe ruhu tutsak kılıyormuş mesela; direneni, boyun eğer hale getiriyormuş...

                

Üstelik “Her şey güzel olacak” diye kandırıyormuş bizi,

hem yalancı, hem üçkağıtçı, hem de tefeci ne olacak!

           

Damla damla verdiği mutluluğu, faiziyle, acımadan, kanırta kanırta geri ödeten AŞK...

                                                                   

***